Kamina dunyosi

Қишнинг қаҳратон кунларида чоллар иссиққина уйида ўтиради ёки дам олиш кунлари чойхонада чойхўрлик қилишади. Бизга таниш отахон ҳам бугун чойхонада экан. Ташқарида қалин қор ёғяпти, ичкарида эса чоллар гур-гур этиб кулар, ҳар замонда хўриллатиб кўк чой ичиб қўйишарди. Деворга илинган телевизорга қараб, гоҳ тиззаларига уриб, гоҳ қўлларини чарсиллатишар, баъзи-баъзида “жа бизбоп экан-да”, деб бақиришарди.

Симпилислик отахон билан чироқ ҳақидаги суҳбат босилган газета сонини кўтариб, ўша қишлоққа жўнадим. Отахонга бир кўрсатай, мақтанай, дедим. Балки яна бирор мавзуда мақола тайёрлаб келарман...

Таҳририятимизга келиб тушган ариза ва шикоятларнинг аксарияти Симпилис қишлоғидан экан. Бош муҳарриримиз мени дарҳол ўша қишлоққа юбориб, материал тайёрлаб келишни айтди. Отландим...