Kamina dunyosi

Ўзбекистон халқ артисти Озодбек Назарбековнинг ижодини ҳурмат қиламан. Бир пайтлар бирорта концертини қолдирмай кўрардим. Дискда бўлса ҳам. Шунинг учун танқидларим орасида уни кўпроқ тилга оламан. Бу ҳолатни футбол мухлислари яхши тушунади.

Ўзбек кино сано(ъ)ати ҳақида кўп ёзилган. Кўп ёзилишга арзийдиган мавзу аслида. Шунақа миш-мишлару, танқид ва фикрларга барҳам бериш, актёру режиссёрлар, боринг ана, сценарийчиларимизга буларни етказиш мақсадида ўтган йили Бўстонлиқ туманидаги “Камолот” ёшлар оромгоҳида “Ёшлар ва кино” республика форуми ҳам ўтказилган эди. Бу кинофорумдаги бир кичик воқеани сизларга сўзлаб бермоқчиман.

“Шоу” — томоша, “бизнес” — пул дегани, деҳқончасига айтганда. Хонандалар шу “томошалари” орқали “пул” топишмоқда. Аслида бу гап замирида минг хил маъно топса бўлади. Хуллас, яна ўша мавзу.

Эстрадамиз ҳақида яна озроқ суҳбатлашамиз. Одам қанча машҳур бўлса, мухлиси ҳам шу қадар кўпаяверади. Қўшиқларини севиб эшитамиз, биргалашиб куйлаймиз, йўлда ҳамроҳимизга айланади.

Чет элга чиқишни кўпчилик орзу қилади. Чунки хорижга кетганлардан у ердаги таассуротларни сўраб билишган, оз-моз хабардор, тасаввурга эга. Хуллас, яшаш яхши деб ўйлайди. Тўғри, яшаш яхши, балки зўрдир, аммо бизда-чи? Ношукурликка бир намуна-да бу ҳам.