Kamina dunyosi

Қишлоғимиз четидаги даланинг ўртасида бир хилват жой бор. У ер айлана шаклида бўлиб, ичида тўқайзорга ўхшаб тераклар ўсиб кетганди. Шу теракзор ўртасида бир уй бор. Айтишларича, бир замонлар ўша уйда Ойжамол исмли аёл яшаган экан. У аёл ким, қаердан келган, нима билан машғул — буни ҳеч ким билмайди. Энг қизиғи шундаки, унинг қачон ва қандай вафот этгани ҳам одамларга қоронғи эди.

Болалигимда кўз очиб кўрганим, мени кўз қорачиғидек асраб, мени суйган опоқдадам (мен шундай деб атайман) энди бу дунёда йўқ. 22 май куни у киши омонатини топширди... Нима ўзгарди, дерсиз. Дунё ўз жойида турибди, ҳаёт эса давом этяпти. Лекин...

Жияним фарзандли бўлибди. Эшитиб жа хурсанд бўлдим. Тўғри-да, ҳамма ҳам ота бўлиб кўрсин, кейин билади. Туғруқхонага шошилдим. Бечора бола отасиз ўтган, мендан бошқа яқини йўқ. Келинни туғруқхонадан чиқаришга бош қош бўлишим керак-да энди.

Баҳорнинг охирги ойи арафасида ишимдан рухсат олиб, уйга бир ҳафтага дам олишга келдим. Келишимнинг асосий сабаби бошқа нарса эди. Ҳозир эса ўз юртимнинг журналистикаси ҳақида икки оғиз гапирмоқчиман.